Geen categorie

Wisten jullie dat onze Herenboerderij een nieuwe generatie horecamensen kennis laat maken met (duurzame) landbouw en met prachtige producten uit hun eigen streek? Wij (Agnes en Maret, beiden lid van de Herenkeuken) hebben dat op woensdag 21 april met eigen ogen kunnen zien. We hadden toen de eer om op te treden als juryleden bij een wedstrijd tussen leerlingen van de horeca-opleiding van het Koning Willem I College. Zij hadden de opdracht gekregen om in groepjes een gezonde snack te verzinnen, inclusief reclame-uitingen en kostenplaatje. De snack moest aansluiten op de filosofie van de Dutch Cuisine en in ieder geval deels producten van onze Herenboerderij bevatten. 

Op de 21e presenteerden de groepjes zich in de mensa van de school aan ons plus drie docenten. Omdat bij de presentatie natuurlijk ook een proeverij hoorde, was het maar goed dat we van tevoren niet gegeten hadden…. Op de eerste happen vielen we nog hongerig aan, maar al snel beseften we dat we echt iets moesten laten staan, wilden we ook de laatste snack nog kunnen proeven! Om nog maar te zwijgen over de prosecco die een van de groepjes ons serveerde voor bij hun snack. Verleidelijk… maar er moest nog vergaderd worden laten die middag, dus dat is toch bij een paar kleine slokjes gebleven.

Terwijl wij proefden presenteerden de groepjes ons hun concepten. Het ene groepje deed dat wat schoolser, het andere wat professioneler, maar de meest opvallende was toch echt die van de snack “Paddenstoelenfeest” (?) met een eigen rap en dansje – en wel interactief, dus ook bij ons moesten de voetjes van de vloer! Veel groepjes waren uitgekomen op een groentenkroket (met meer of minder groente) of een wrap. Sommige groepjes bleken het toch ook wel moeilijk gehad te hebben, met groepsleden die in quarantaine zaten, zodat er soms een arme jongen of meisje alleen stond te presenteren. Heel dapper!  

Het smaakte allemaal lekker, maar de snack die won sprong er zowel qua originaliteit als smaak uit: de glutenvrije, Aziatisch gekruide “Seasonal ball”. Dat was een gehaktbal (of eigenlijk meer een balvorming gehaktbrood) met een kaassaus. Een lust voor het oog en de smaak. De “seizoenskroket” won als concept: een kroket met door het jaar heen een veranderende vulling van seizoensgroenten. Hulde voor deze terechte winnaars. Voor ons leverde het jureren een gezellige en smakelijke middag op. Voor herhaling vatbaar! 

Het ziet er zo simpel uit, wat gekookte kool in een potje of zakje, maar er ging het een en ander aan vooraf….

Half oktober liet het bestuur ons weten dat ze de keuken van Van Zoggel Catering (het bedrijf waar het HBW-vlees verwerkt wordt) wel een keer voor ons af wilden huren zodat wij daar “iets” voor de leden zouden kunnen maken. Zoiets leek ons wel een leuk verzetje in coronatijd voor ons en een sympathiek gebaar voor de leden. Maar wat te maken? Iets met eigen producten bij voorkeur, dus dan praat je in dit seizoen over kool. Een brainstorm op Zoom (he ja, nog een digitale vergadering) leverde maar liefst 4 ideeën op voor recepten met kool: piccalilly, atjar tjampoer, chutney en soep. We besloten die eerst eens op kleine schaal uit te proberen zodat we elkaars creaties konden proeven. Het bleek allemaal wel te smaken en we bedachten dat de leden misschien ook wel wat te kiezen wilden hebben. Daarom besloten we alle 4 de gerechten te gaan maken: 4 x 100 porties voor de ongeveer 400 monden van Herenboeren Wilhelminapark. 

Daarmee was er nog voldoende uit te zoeken, want hoeveel heb je eigenlijk nodig voor die hoeveelheden? Hoe groot worden de porties en waar stoppen we het product straks in? Welk deel van de ingrediënten kunnen we van de boerderij krijgen en hoeveel moeten we bijkopen? En hoe werkt het logistiek: hoe krijgen we de spullen naar Van Zoggel en weer terug? En hoe lang doe je over het snijden van 50 spitskolen (en nog veel meer)? Dat leverde nog een Zoomvergadering op, maar toen waren we er ook uit en hadden we een dag gekozen voor onze grote kookactie: zondag 13 december.

Op zondag de 13e troffen we elkaar met onze auto’s vol kolen bij Van Zoggel in Berlicum. Het aanwezige personeel liet ons zien waar alles was en al snel begonnen we (met mondkapje op en op afstand) met kolen snijden. Zouden we het op tijd redden of zou het nachtwerk worden? We sneden er op los en na 2 uur konden we opgelucht ademhalen: de spitskolen konden de soep in. Terwijl Susanne daarmee aan de slag ging, liet Agnes zien wat een verschil een snijmachine maakt: haar rode kolen waren zo klein! Na een lekker stukje taart (met dank aan Raymond) ging de chutney de pan in terwijl de soep koelde. Paul en Maret hakten tegen de klippen op kool fijn voor de atjar terwijl Raymond en Lizet de piccalilly voorbereidden. 

Toen het laatste gerecht – de atjar – stond te koken, leek het nog even helemaal verkeerd te gaan: er was brandalarm in de rookruimte boven! De afwashulp wist ook niet wat hij daarmee moest en de rest van het personeel was net weg. Het lukte niet om de bedrijfsleider te bereiken. Toen rende de afwashulp maar naar opa Van Zoggel in het buurhuis. Die wist ons gerust te stellen: dit alarm kwam vaker voor en betekende niet dat er echt brand was. We zagen ook geen vlammen of rook, dus we vertrouwden er maar op, en gezien het feit dat we dit na kunnen vertellen blijkbaar terecht….

Rond 4 uur werd het alsnog even aanpoten: de producten moesten nu de zakjes en potjes in, de boel moest gestickerd worden en er stond een mega-afwas. Het was een race tegen de klok om alles af te krijgen, maar dat lukte. Toen haalden we nog een dweil door de keuken en laadden we de producten in onze auto’s. Op de boerderij stond Yvonne Bax ons op te wachten om alles in de keet op te slaan. Daarna reden we naar huis en ploften we, moe maar zeer tevreden, op de bank. Het was hard werken, maar heel gezellig en als er iets voldoening geeft, is het je eigen product uit kunnen leveren op de boerderij!

Agnes en Yvonne  hadden de eer om de producten uit te delen op de boerderij. Dit was een feestje om te doen ! Allemaal blije gezichten en iedereen was enthousiast over deze verrassing. De keuze was reuze en dat leverde dan ook wel weer eens keuzestress op voor sommigen.

Kortom een succes dat vraagt om een vervolg……

Susanne, Agnes, Raymond, Lizet, Yvonne, Paul & Maret

Heerlijk, pruimen van de boerderij! Behalve om zo te eten lenen ze zich ook goed om toetjes mee te maken. Dit is een heel eenvoudige, en lekkere, manier om ze te verwerken. Je kunt ze, eenmaal afgekoeld, ook een paar dagen in de koelkast bewaren in een afgesloten bakje.

Pruimen uit de oven

Nog geen ratings

Recept afdrukken

Voorbereidingstijd 5 min

Bereidingstijd 25 min

Totale tijd 30 min

Porties 2

Ingrediënten

  

0.5x1x2x

• 8 pruimen
• 2 eetlepels basterdsuiker
• 2 bolletjes vanilleijs

Instructies

 

• Verwarm de oven voor op 200 graden Celsius.
• Bekleed een ovenschaal met bakpapier.
• Snijd de pruimen in tweeën en leg ze met de snijkant naar boven in de schaal.
• Verdeel de suiker over de pruimen.
• Bak de pruimen 25 minuten in de oven.
• Laat iets afkoelen en serveer met ijs.

Van de vrijwilligersavond op 8 februari 2019

Tarte tatin van peer

Nog geen ratings

Recept afdrukken

Voorbereidingstijd 45 min

Bereidingstijd 30 min

Totale tijd 1 uur 15 min

Ingrediënten

  

• 4 peren
• 150 g suiker
• 7 vellen bladerdeeg

Instructies

 

• Zet een ovenschaal taartvorm (diameter 24 cm) in de oven op 200 graden.
• Als de ovenschaal goed warm is, doe de suiker dan in een koekenpan en verhit deze zonder deze te roeren. De suiker verandert in bruine karamel, nu er even bij blijven. Door de pan af en toe schuin te houden en rond te draaien wordt alle suiker in karamel omgezet.
• Haal de (hete!) ovenschaal uit de oven en giet de karamel daarin. Ook nu weer even ronddraaien om de karamel te verdelen over de bodem. Laat de ovenschaal uit de oven.
• Schil de peren, halveer ze, en haal met een mes de harde kern eruit. Dit gaat met een bolletjessteker overigens veel beter. Snijdt nu plakjes of partjes van de peer, breedte ongeveer een halve cm. Probeer de vorm van de peer daarbij te houden, ze gaan dadelijk in deze vorm in de taartvorm.
• Leg de in partjes gesneden halve peer met de smalle kant naar het midden van de taartvorm. Doe dit op z'n kop: de taart wordt na het bakken omgedraaid. Nu moet de uitgestoken of uitgesneden zijde naar boven liggen. Zorg dat er aan de buitenrand ongeveer een centimeter over is.
• Gebruik 5 bladerdeeg lapjes om een rond vel deeg te maken dat rondom 2 cm groter is als de diameter van de taartvorm, deze extra rand wordt straks de rand van de taart. Bewaar de afgesneden randjes, en gebruik deze samen met de 2 extra lapjes bladerdeeg om de bodem van de taart dubbel dik te maken.
• Leg de ronde bladerdeeg vorm over de peren en stop de 2 cm grotere rand in tussen de peer en de taartvorm. Prik met een vork gaatjes in het bladerdeeg, dit voorkomt dat de taart zich opblaast in de oven
• Zet de taart 25-30 minuten in de oven. Tegen het eind van de tijd zul je de karamel zien borrelen aan de rand van de taart.
• Haal de taart uit de oven. Leg een bord omgekeerd over de (hete!) ovenschaal. Draai hem in één keer snel om, en probeer de nog vloeibare karamel in de taart te houden.